Kilka słów wprowadzenia

Często słyszymy od Czytelników, którzy od niedawna należą do grona osób czytających miesięcznik wspólne tematy:
„Gdybyśmy wcześniej o was wiedzieli....“;
„Na szczęście dowiedziałam się o czasopiśmie...“;
„Całe szkolenie było zorganizowane w oparciu o wasze artykuły i tak dotarłem wreszcie do wspólnych tematów...“

W podobny sposób Czytelnicy oceniają kwartalnik na temat:
„Wydałam tyle pieniędzy na książkę i tak długo jej szukałam, a tymczasem numer kwartalnika kosztujący kilkanaście złotych wytłumaczył mi dokładnie, ale i przystępnie wszystko, co chciałam wiedzieć...”

Od stycznia 1995 ukazuje się miesięcznik „wspólne tematy – pismo pracowników socjalnych, terapeutów, personelu pielęgniarskiego i opiekuńczego” ISSN 1506-3690 (pierwotny tytuł: tematy). Czasopismo zawiera fachowe artykuły z następujących dyscyplin: praca socjalna, gerontologia, pedagogika specjalna, psychiatria, terapia, rehabilitacja, opieka długoterminowa.

Każdy rocznik czasopisma to kilkaset stron wiedzy. Wysoka merytorycznie jakość artykułów nie stoi na przeszkodzie przystępnemu i jasnemu przekazywaniu ich treści. Wszystkie materiały priorytetowo skupiają się na aspektach związanych z wykonywaniem codziennych obowiązków zawodowych przez profesjonalnie pomagającego. Każde zagadnienie omawiane jest szeroko i dogłębnie, dlatego artykuły dzielone są zazwyczaj na części, które pojawiają się w kolejnych numerach. Dzięki wydawaniu co miesiąc nowego zeszytu, zachowana zostaje jak największa aktualność merytoryczna. Około 50 procent objętości każdego numeru rezerwujemy na artykuły będące bezpośrednią odpowiedzią na potrzeby i sugestie Czytelników. Czujemy się wobec nich szczególnie odpowiedzialni, bo przecież wspólne tematy i na temat nie są zwykłymi czasopismami dla szerokiego kręgu odbiorców, lecz mają do spełnienia misję wśród osób, które fachowe pomaganie uczyniły swoim zawodem lub powołaniem życiowym.

W ten sposób z roczników wspólnych tematów tworzy się leksykon fachowej wiedzy, a wszystkie numery ustawione obok siebie to prawdziwa podręczna biblioteczka profesjonalnie pomagającego. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby dołączyć do grona Czytelników w dowolnym czasie. Publikowane artykuły są bowiem zamkniętymi całościami i dostarczają kompletnych informacji o omawianych problemach i zagadnieniach.

Od 1999 roku ukazuje się dodatkowo kwartalnik „na temat – zeszyty dla profesjonalnie pomagających” ISSN 1507-2746. Powstał on jako odpowiedź na życzenia naszych Czytelników i w dialogu z nimi został ukształtowany. Jest to zawsze zeszyt omawiający jedno zagadnienie, które ze względu na stopień ważności lub konieczność interdyscyplinarnego potraktowania wykracza poza ramy objętościowe miesięcznika.

Każde czasopismo żyje dla i poprzez swoich Czytelników. Czy nam się to udało? Odpowiedzi szukajcie Państwo w tej wirtualnej prezentacji miesięcznika wspólne tematy i kwartalnika na temat.

O kim i o czym piszemy?

O kim piszemy:

- o niepełnosprawnych fizycznie
- o niepełnosprawnych umysłowo
- o seniorach
- o przewlekle i terminalnie chorych
- o umierających
- o długotrwale unieruchomionych
- o rodzinach problemowych
- o kobietach i dzieciach maltretowanych i wykorzystywanych
- o słabych socjalnie
- o wykluczonych społecznie
- o zaburzonych i chorych psychicznie
- o uzależnionych
- o profesjonalnie pomagających

O czym piszemy:

- o najczęściej spotykanych trudnościach i wyzwaniach w pracy osób profesjonalnie pomagających
- o dobrych praktykach
- o strategiach profesjonalnej pracy pomocowej w XXI wieku
- o koncepcjach, terapiach, modelach stosowanych w innych krajach
- o nowatorskich, ale już sprawdzonych technikach pracy z klientem, pacjentem, mieszkańcem, wychowankiem
- o skutecznych metodach działania pomocowego
- o radzeniu sobie z najtrudniejszymi przypadkami
- o nowych rozwiązaniach starych problemów
- o nadchodzących zagrożeniach
- o współpracy interdyscyplinarnej
- o działaniu zespołowym
- o motywacji etycznej i religijnej profesjonalnego pomagania
- o sensie i znaczeniu pracy każdego, kto zajmuje się człowiekiem potrzebującym pomocy

Osiem priorytetów

„Żyjemy, pracujemy, reagujemy w taki sposób, jak myślimy. Ale myśli potrzebują fundamentu, umysł musi się odżywiać, i to pokarmem dobrej jakości.”
wspólne tematy, nr 11-12/1999

Naszej działalności wydawniczej towarzyszą następujące cele i priorytety:

1. Nauka dotycząca postępowania z człowiekiem potrzebującym pomocy idzie szybko do przodu. Kto nie dokształca się na bieżąco, ten się cofa. Dlatego przekazujemy wiedzę aktualną i na wysokim poziomie, co nie przeszkadza wyrażać jej przystępnym językiem.

2. Współczesna opieka i pomoc świadczona seniorom, osobom przewlekle lub terminalnie chorym, osobom niepełnosprawnym intelektualnie lub fizycznie, osobom z zaburzeniami psychicznymi, uzależnionym, osobom słabym socjalnie, rodzinom wieloproblemowym itd. - jest zadaniem w znacznej mierze interdyscyplinarnym. Pokazujemy, na czym polega ta interdyscyplinarność. Uczymy przedstawicieli poszczególnych zawodów profesjonalnego pomagania, jak korzystać ze wzajemnej współpracy i działania zespołowego. Zachęcamy do mówienia wspólnym językiem. Staramy się o integrację środowisk profesjonalnego pomagania.

3. Informujemy o modelowych rozwiązaniach i technikach pracy stosowanych w innych krajach. Opisujemy koncepcje, na których można się wzorować, analizujemy najbardziej wartościowe pomysły pod kątem zaadaptowania ich do polskich realiów. Wskazujemy na standardy i wzorce stosowane w innych krajach o rozwiniętych systemach profesjonalnej pomocy.

4. Sygnalizujemy również problemy dopiero się pojawiające, które jeszcze nie stały się poważnym zagrożeniem. Motywujemy Czytelników do wczesnego reagowania na nie i do szeroko rozumianej profilaktyki.

5. Nie omijamy trudnych i bardzo trudnych zagadnień. Staramy się jednak o rzeczowość i obiektywność oraz o pokazywanie dróg naprawy, także w przypadkach zdawałoby się beznadziejnych. Piszemy o problemach skomplikowanych i kontrowersyjnych. Możemy to robić, bo odpowiedzialność ponosimy jedynie przed naszymi Czytelnikami. Pod każdym innym względem wydawnictwo jest niezależne i autonomiczne.

6. Artykuły nie dotyczą wyłącznie spraw podopiecznych, ale z równym zaangażowaniem poruszają aspekty życia osób zajmujących się profesjonalnym pomaganiem. Chcemy pokazać, że nawet w najtrudniejszej pracy można ustrzec się przed wypaleniem zawodowym i zniechęceniem, jak również zachować satysfakcjonującą jakość życia. Identyfikacja z zawodem może dawać poczucie prawdziwego spełnienia i głębokie zadowolenie.

7. W opiece i pomocy świadczonej człowiekowi obarczonemu chorobą lub niepełnosprawnością bardzo często dochodzi się do punktu, w którym trzeba odwołać się do wartości wykraczających poza zwykłe kompetencje zawodowe. Stąd ogromny nacisk kładziemy na zagadnienia etyczne, zarówno humanizm, jak i chrześcijańskie pojmowanie osoby ludzkiej.

8. Wiedza fachowa kosztuje niestety coraz więcej. Nasze publikacje zastępują w znacznej mierze konieczność uczestniczenia w drogich seminariach dokształceniowych.